Да не биде некоја забуна..напад..критика..дека приказната е крадена,не е моја и слично…јас одма ќе напоменам…приказната е COPU/PASTE(од дозвола на авторот дека истата приказна,т.е нејзините приказни можам да ги поставам на овој сајт),автор е една девока која има машта,желба и љубов,свои некои случувања од приватниот живот да ги претвори во одлична еротска приказна,која е во три дела…Се надевам дека ќе уживате читајќи како и јас..затоа што мене ни една нејзина приказна не ме остави рамнодушен…

После уживањето кои ми го пружија Дражен и непознатата,ебејќи се цела ноќ на пола метар кревет во која јас пробував да ја сокријам својата будност,а Бруно спиеше како топ,се раздени.Уверена дека Дразен го откри мојот скриен поглед скриен под прекривачот,се правев дека спијам кога изутрината ја испраќаше прекрасната жена од соба.

Се пробудија тивко и станаа од кревет.Ја бараше нејзината облека и и помагаше да ги облече гаќите бакнувајќи ја по стомакот.-долната облека беше кај Дражен.Беше Словенка?А ако ова беше обичен летен секс,сто ли он прави со зена која вистински ја сака?Почнав да сваќам дека расте мојот бес спрема Бруно.Дури и кога ја изгубив невиноста со него не знаеше да биде нежен.Излегоа од соба,а мене почнаа да ми течат солзи,неконтролирано.една по друга,без зборови,како некоја работилница издвоена од моите мисли.Бруно почна да мрда.му бев свртена со грб,ја осетив неговата ерекција и си помислив дека е време да побегнам во бањата додека не се пробудил,ама не отидов,на свое изненадување почнав да осеќам возбуда присеќавајќи се на ноќешните доживувања и посакав да осетам се она сто го осети и Словенката.Се местев толку долго додека неговиот дигнат кур не почна да ја мази мојата влажна пичка.Промрморе нешто и почна да се буди,а јас го осеќав проклетото возбудување,конечно почнав да се влажнам и пред,како по обичај,нестрпливо влезе во мене.Ги провлече рацете напред и ме фати за тврдите брадавици и почна да ги штипка.На момент болно,на момент уживање.-Би се ебела,ха?-ми шепна на уво и се наби во мене.Неколку минути осеќав силна возбуда,а после тоа настана повторно познатиот/IN-OUT/ритам на убод кој ме остави без чувство на задоволство.ме штипна за градите како да не се вистински.па му ги тргнав рацете од болните брадавици.се стиснав,се смирив и чекав да заврши размислувајќи на тоа сто ќе правам кога ќе го сретнам Дражен.Дали навистина ме примети ноќеска како воздивнувам под прекривачот гледајќи го додека прекрасната жена му го дрзи курот во уста?

Најдобро ќе биде да се правам дека ништо не се случило.Па што може и во сон да застенкам,како би можел да знае дека си ја мазев пичката гледајќи го?Бруно сврши и задоволно замрморе,а јас тупо гледав во ноќниот шифоњер и склопчена,баш во тој момент се отвори вратата а во собата влезе Дражен.За да може да се тргне од срамот,јас би се пресрамила кога на секунда ќе ни се спојат погледите и ќе ја препознае мојата рамнодушност кога мојот дечко свршуваше по мојот задник.Можда ми се причини,ама кога ке го приметев неговиот поглед према Бруно беше сечуствителен со мене…-Пардон.-рече и излезе надвор.Земјо,отвори се, и проголтај ме и пљукни ме негде во Австралија…само да не морам више ни миг да бидам овде.Истрчав во бањата,и долго,долго,предолго поминав под туш.Ми се причини дека го слушнав гласот на

Силвија и Бруно и побрзав да излезам од бањата надвор.Се најдовме во кујната,Дражен го немаше.Они четворица одма се фатија за кафето,цигарите и зборење зезање за испитите,а јас почнав да размислувам од каде да почнам да раскревам.Кујната беше така замачкана што ми се гадеше што и да дофатам,а камоли да пијам кафе од тие шољи.Се фатив за работа и набрзо почна зезање на моја сметка:господинот од центар никогаш ништо не му е по воља…опушти се што си така укрутена,дај седни со нас обични смртници…..Во мене вриеше,само немав сила да се носам со нив четворица.

Почнав да размислувам зашто сум воопшто со нив и неможев да најдам ни една причина која ќе ја оправда онаа заљубеност на почетокот на нашата врска.Измив се,и се фрлив на рибање на подот,а они виткаа веќе втор џоинт.Овој пат веќе не ме тешеше ни вообичаената мисла дека е кретен само кога е со нив,а прекрасен кога сме сами.Одлучив да одам во соба,да се спакувам и да си одам со првиот воз за Загреб…Најлошо беше да се појавам пред старците и да прибам да им објаснам зашто сум се вратила,а потоа да слушам животни мудрости и кој е стално во право и кој знае подобро од мене што е добро за мене…тоа ме додатно онерасположи.Давор и Силвија си заминаа од кујната и исчезнаа негде.Горан читаше спортска,а Бруно скришно гледаше во мојот задник додека го завшував рибањето на подот.Би го удрила со мокра крпа само да пробаше да ми се доближи.Ја земав кантата и крпата носејќи ги во дворот и проаѓајќи покрај него му пребацив дека ми е полн коферот од нивните заебанции на моја сметка и дека си одам дома.Ме гледаше со неговите стаклено напушени погледи и ми рече-Ма дај маче,тоа е само шала.гледаш колку ни е добро…Го удрив со мократа крпа по рака која ја пружи према мене и отидов во дворот.Дури сега станав свесна за морето,сонцето и зракот…до ѓавола ова требаше да биде мое генијално прво летување без старците!

Ја оставив кантата,ги измив рацете на чешма,и тргнав да ги разгледам дворот и куќата.Бев свесна дека немав храброст да си заминам.Позади куќата имаше прекрасна тераса,клупа и лежалка.Си легнав во лежалката и пробав да уживам.Ритмички звукови допираа од негде,верувам од некој отворен прозор од некоја соба или куќа.Набрзо сватив дека тоа/туп-туп-туп-шљап-туп-туп-шљап/значи само едно.а тогаш Силвија почна да стенка и да бара уште,уште и уште…Замислив како Давор ја набива исто како Бруно и мене и не можев да сватам што тука мозе да биде уште?Освен ако проблемот не е во мене.Можда сум стварно крута и фригидна.-Нина,каде си?-Бруно ме бараше.-Позади.Дојде,клекна до мене и ме бакна,нежно…-Мила моја каде ми побегна?Се љутиш нешто?Не успеав да одговорам затоа што/туп-туп-шљап-уште-уште/стана погласно и побрзо.Бруно се насмеа.-Оо-Хо!Па моја драга,слатка,перверзна воајерка!Ме пресече!-Само да знаеш…-помислив-Ма не јас само..но воопсто немаше смисла да се збори затоа што и онака не ме слушаше,ми ги рашири нозете и легна меѓу моите нозе.

Почна да ме фаќа преку гаќите,а јас се мрзев самата себеси затоа што тој допир ме возбуди.Ги допре неговите усни на мене и полека со јазикот ги тргаше гаќичките на страна.Мислев дека некој директно ме споји на струја со 220волти.Бруно продолжи со јазикот да истражува во мојата пичка која му се нудеше и му се буташе под јазикот.Одеднаш ја догна главата-Дали ти е убаво,мила?Дали ти одговара овака?До сега не сум лижел послатка пичка.-А?М-мда-м…уште…е…уште…а-ха…Верувам дека се смешкав глупаво од уво до уво и наскоро почнав да се грчам од убавина.Ммммм…Го доживеав конечно тоа фамозно/уште,уште/и потполно се опуштив.-Мила,моја мала,нема да ми одиш ти никаде,ќе се ебеме овака од сабајле до вечер.-рече,ми ја бакна брадавицата и влезе во мене.И се ебевме,се ебевме овака,и беше се подобро подобро,а

набрзо и открив зашто.Тој ден го поминавме на плажа,а јас сум,немирна признавам,одвај ја очекував вечерта маштајќи дека ќе доживеам едно искуство од скриениот поглед под прекривачот на Дражен и Словенката.Таа вечер го немаше,а Бруно уште еднаш успеа да ме доведе до свршувње па заспав во неговата прегратка.

Другите два дена поминаа поприлично исто,од сабајле џоинт,па плажа,па пиње лошо вино и многу пиво,ебењето на Силвија,Давор и Горан,во само нивни познати комбинации,Бруниното изненадно подобро сваќање за функциите на моите поедини делови од телото и моето исчекување за Дражен и Словенката кои ги немаше.Четвртиот ден се пробудив со благи знаци на сончаница,а можда беше криво и лошото вино.За денес беше договорен излет на Шолта,ама мене не ми се идеше,а и ми одговараше да останам малку сама.Отидоа гласно ако и секогаш,а јас си сварив кафе,си легнав на лежалката и запалив цигара,прва во тие четири дена.Боже колку е пријатно.Тишина,сонце,мирис на зичински билки и море.

После некое време се слушнаа звуци во куќата.Знаев дека тоа е Дражен,ги слушнав,денес кога збореа дека денес ќе дојде и ќе донесе плинска боца.Колку ме возбудуваше помислата на средбата со него,толку бев и уплашена од средбата со него.Се молев на бога да дојде овде,ама истовремено се молев и да не дојде.Одеднаш позади мене нешто зашкрипе и се отвори малиот прозорец над мојата глава.Зирна и онака пристојно се насмеа.-Еј,дали ти е подобро?Леле,паника,фрка…онда сватив дека мисли на сунчаницата.-Па да фала…мислам фаал на прашањето.-одвај споив реченица и имав чувство дека звучеше ако да сум гласна и дека реков МУУУУУУ!-Сакаш со мене до кај нив?-Мислиш на Шолта?Ме погледна како да сум некој музејски примерок.-Извини,дали ти тоа мене ми персираш?-Па да…-Па немој!…Ајде,спреми се,што ќе правиш тука сама,знам каде ќе ги најдеме.Послушна,збунета,избезумена,каква сто бев,се спремив за секунда и чекав пред влезната врата.Брод со средна големина,се упативме накај Шолта.

Имав впечаток дека водам глупи социјални разговори,за да не молчам цело време.Дознав дека делот од фамилијата му е од Загреб,а дел од Сплит,дека започнал да студира архитектура и се откажал на втората година,поминал година дена во Амстердарм,се вратил дома и се вселил во овој дом.Рибари,слика и поправа машини за перење.Мислам дека и молекуларен биолог не би гледала со толку големо почитување како што го гледам него.Ах,да имаше и 30години,а мене ми излгедаше како150години да има искуство пред тоа.-А зашто постојано ти носиш толку широки маици?Соблечи се во боди и уживај.-Ма не би сакала…-Ајде,не биди смешна,стави ја главата тука под тендата легни и уживај…-Преслаба сум.-легнав онака одеднаш како блесава.-Мислам не сакам да носам кратки маици.-Глупост воопшто не си слаба,мислам можеш да нафрлиш некое килце,ама нема тука ништо од што би се срамела.Си помислив/ма од каде па ти знаеш/и само ми помина низ глава како влезе во собата кога Бруно свршуваше по моето тело.Се насмевна.-Оваа куќа ти е незгодна има секакви прозорчиња и врати за кои луѓето незнаат.Сега сме1:1.

Останав потполно/укочена/како флипер закочен.-Тоа ти беше прв пат?Ми зуеше во главата,ми зуеше во ушите,помислив дека е најдобро тука да се фрлам негде во море,негде помеѓу Шолта и Сплит отколку да останам со него на бродот.Ми беше многу незгодно.Мрморев нешто.-Нина немој да се срамиш,па тоа е се убаво,збориме за секс,што е тука толку незгодно?Гледав под стреата и се црвенеев целата.-Мене ми беше пријатно кога свтаив дека ме гледаш.Не е тоа ништо необично,секој човек длабоко во

себе посакува да гледа други,само некои си го признаваат тоа,а некои не.-Јас прв пат сум видела така некој…-шепнав потполно тивко со стегнато грло.-Тоа го сватив,само јас не мислев на тоа.-А,она во соба не ми беше прв пат…-Кое во соба?Она?Тоа срце не беше секс,тоа беше само негово густирање.Зашто тоа му го дозволуваш?-Што?-Нина,мораш да му кажеш што ти одговара.Верувај ми незнае он да ти ги прочита мислите,никој не знае…добро,можда со време и искуство…-ми намигна..-Незгодно ми е.-реков.-Немој да ти биде,стварно ми е зал кога ќе те видам овака млада и убава да не уживас во тоа.Молчев.-Нема повеќе ни збор да кажам ако ти е незгодно.Почнав да осеќам желба да се соблечам тука пред него и да го замолам да си замисли дека сум онаа прекрасна дама што беше со него во собата.Ама молчев.И се сокрив да не види како ми се брадавиците наежени,а гаќичките влажни.

Ме погледна и ме гледаше долго,смирено и со интерес-Нина не е ова разговор затоа што сакам ова да го искористам,туку да размислиш малце.Сексот е за уживање.Како тогаш Бруно кога конечно свати како да те возбуди.На тоа мислев првиот пат.-Боже!Тоа си го видел!-шокирано гледав во ного со ококорени очи-Срце,не е тоа,ништо лошо,убава си,прекрасна си кога ќе се возбудиш,прекрасна си и кога имаш оргазам.-За тоа ти зборам!Ако тогаш ти беше убаво,научи се да му кажуваш,кога ти е убаво,а кога не ти е.А сега стварно ќе замолчам.И замолчи,молчеше и молчевме се додека не стигнавме до местото.Местото беше празно,беа туак нивните ранци,гајба пиво,помал брод,ама и они не.Видов дека Дразен се уозбили.-Нешто не е во ред?-прашав-Не,све,е во ред,изгледа си заминале…-промрморе нешто што не го разбрав.Одеднаш слушнав некој звук од далечина,глас…гласови…-Еве ги!

Се развеселив на можноста дека неа да бидам сама со него,кого го сакав во исто време како никој до сега,само се плашев.Гласовите се приближуваа,ама тогаш застанаа во далечината,можев да осетам дека се пијани и напушени по смеењето.-Идеме кај нив?-прашав-подобро не,ќе ги причекаме да дојдат.Делуваше како нешто да крие-Ок,што не е во ред?-Ма се е во ред…-Дражен не сум глупава,што не е во ред?Молчеше и јас тргнав накај гласовите.Морав да се качам по пократка козја патека и се најдов во една мала шумичка,ги барав гласовите и ги здогледав…потполно голи,Силвија лежеше на земја,Горан ја лижеше,Давор и Бруно стоеа над неа и ги напнуваа црвените глави,а она…она даваше наредби-поцврсто,кружи…даааа….такаааа….-Давор грчевито се држеше за својот кур,го буташе мањачки и викаше…-Ќе е ебам Силвица!Ке те ебаммммм….и почна да свршува во неа-лижи ме!лижи ме!-му наредуваше на Горан.Се скаменив кога Бруно се спушти на колена и го спушти неговиот кур во нејзината уста…се свртев и го видов Дражен позади мене.Ништо не рече само ме фати за рака и ме однесе низ козјата патека до бродот.Влеговем во бродот,а јас само тупо гледав пред мене.-сега барем знам зашто стана подобро со него…инструкциите на Силвија која знае да каже што и одговара повише!-Нина…-Ќути молим те само врати ме назад…